بیپرده باید سخن گفت و نوشت که زیباییهای این پایتخت پرجمعیت در همهمه دود و صدا گم شدهاست! و در این بین قصه نمایش نمادهای زیبای شهر که در میان تلی از کاغذ و تراکت و برچسب پوشانده شده هم بینتیجه مانده است.القصه باید صریح نگاشت که اگر سازمان زیباسازی شهر تهران به پاکسازی نماها در سطح شهر نمیپرداخت چگونه میشد درمیان دود، صدا، انسان، ماشین و کاغذ، زیباییها را دید؟ البته باید اذعان کرد که سازمان زیباسازی شهرداری تهران نیز نمیتواند به شکل جدی و مستمر طرح پاکسازی نماها را در اولویت قرار دهد.
پاکسازی نما ازجمله مسائلی است که در روحیه افراد جامعه و بحث گردشگری قابلتوجه و تامل است. پایتخت نیاز به زیباییهای بصری به دور از عصبیتهای شهری دارد، از این رو باید تلاش کرد که جلوهگریهای آن زنده و شاداب بماند تا احساس زندگی و روحیه شادابی به بیننده و مخاطب بدهد.
در حال حاضر در سطح شهر و خصوصا در هر کوی و برزن و سر هر کوچه شاهد برچسبها و تراکتهایی هستیم که بینظم و بدون درنظر گرفتن زیبایی، بر دیوارها نصب یا چسبانده شدهاند. البته ناگفته نماند که در برخی از مناطق تابلوهایی جهت نصب برچسب، تراکتها، پوسترها و... دیده میشود اما متأسفانه بهدلیل نداشتن قاعده و قانونی، افرادی هستند که توجهی به آن نداشته و در هر مکان و نقطهای از دیوارها و... به این امر مبادرت میورزند. چهبسا اگر دستورالعملی در اینباره وضع میشد، میتوانست شهر را از آشفتگی بصری برهاند. البته تابلوهایی در سطح شهر توسط شهرداری تهران در سالهای اخیر نصب شده که جای بسی خرسندی است که این اقدام صورت پذیرفته ولی به صرف اینکه در اماکن خاصی بدون مشخصهای این تابلوها نصب شوند کافی نیست بلکه در این زمینه باید فرهنگسازی شود و باید تعریف معین و مناسبی همراه با قوانین راهبردی به سازمانها، دستگاهها، مراکز، شرکتها و... ارائه داد تا همگان به یک نتیجه مطلوب و ممکن برسند و از نصب بیرویه برچسبها، تراکتها، اطلاعیهها و... در سطح شهر پرهیز کنند.
بحث پاکسازی نما از اهم موارد و مباحثی است که باید با ارائه راهکارهای اصولی پاسخی به دغدغههای فکری و ذهنی افراد خصوصا توریستها که موضوع مهمی هستند داده شود. این مسئله شاید در سطح شهر همواره دردید مخاطبان و بینندگان هستند باید با پیشگیری از بیتوجهی برخی افراد سودجو و نصب تابلوهایی در جایگاههای مشخص به این مهم دست یازید.اماکن عمومی باید از اغتشاشات بصری که باعث خستگی روحی و ذهنی میشوند مصون بمانند و پاکسازی نما بهشکل واقعی در دستور کار قرار بگیرد.
پاکسازی نما، ایمنی شهری و سلامت جمعی
امروزه که خیابانهای شهر در آمدوشد ماشینها و ازدحام جمعیت آرامش ندارد باید برای افراد جامعه تفکری نو و ابتکاری تازه جست تا نگاه ایشان در میان غوغا سردرگم و درمانده نماند. ابتدا باید حساسیتهای فرهنگی را ایجاد کرد و برای ایمنی بصری افراد جامعه یاری همه دستگاهها، سازمانها، شرکتها، مراکز و... را طلبید تا با پشتوانهای راهبردی و اجرایی، آن را عملیاتی کرد تا شهری زیبا و به دور از عصبیتهای بصری داشت.
فرهنگسازی بر رفتار و کردار و زندگی اجتماعی افراد جامعه تأثیر بسزایی دارد و باید روشهای شناختی و مفاهیم زیستمحیطی را که یکی از راههای ایمنی شهری و پالایش ذهنی و بصری آنهاست آموزش داد و به کنکاش گذاشت تا به یک مشخصه و معرفه برای سلامت جامعه رسید.
پاکسازی نما توسط مردم، با مشارکت و مساعی شهرداری تهران در یک طرح جهادی باید آغاز شود و همگان بر این باور باشند که دیوارهای شهر را دیوارهای خانه بدانند؛ اگرچه شهروندان خود تمایلی برای بروز رفتارهای ناشایست ندارند و حتی در اکثر موارد دیده شده که از نصب تراکتها، پوسترها، برچسبها و... در اماکن عمومی، ممانعت به عمل آوردهاند اما در مقابل باید سازمان زیباسازی در ادامه اهداف و سیاستهای خود، گام جدیتر و مناسبتری برای رفع بینظمی و آلودگی محیطی بردارد.
در پایان، این نکته حائز اهمیت است که جامعه مطلوب باید شرایط مطلوب داشته باشد تا از خیلی مسائل و حواشی ایمن بماند. پاکسازی نما نیز از این قاعده مستثنا نیست و نبوده و باید فرهنگ فردی را برای رعایت قوانین و استانداردها با توجه به دستورالعملهای داده شده درخصوص این موضوع تقویت و مردم را به رعایت هرچه بیشتر و بهتر توصیه کرد.